پژواک ها
غریبه ها در خیابان عبور می کند
ناگهان دو نگاه با هم تلاقی می کنند
و من تو هستم
و آنچه می بینم من است.
و من دست تو را می گیرم
و تو را از میان خشکی رهنمون می شوم
کمکم کن تا به بهترین شکل ممکن بفهمم
که چرا هیچ کس ما را به حرکت نمی خواند
و هیچ کس به زور چشمانمان را به پایین نمی گرداند
و هیچ کس سخن نمی گویدو هیچ کس تلاش نمی کند
و هیچ کس به دور خورشید پرواز نمی کند...
هر آن روز که به چشمان باز من می افتی
آسمان صاف است
و من را به بلند شدن و حرکت می خوانی
و از میان پنجره ای که در دیوار است
میلیون ها سفیر درخشان صبح گاه
سوار بر بالهای خورشید به اتاق من می آیند
و کسی برای من لالایی نمی خواند
و کسی چشمان من را نمی بندد
پس من پنجره را کا مل می گشایم
و تو را از میان آسمان فرا می خوانم.......
به اسم عشق و عاطفه با قلبمون بازی می شه
هر کی با قانون خودش برای ما قاضی می شه
مطلبتو خوندم... پژواک ها قشنگ بود .
به من هم سر بزن... خوشحال میشوم
ّلا لا لا لا نخواب سودی نداره
همون بهتر که بشماری ستار
همون بهتر که چشمات وا بمونه
که ماه غصه اش نشه تنها بیداره
لا لا لا لا نخواب باز هم سفر رفت
نمیدونم به کارون یا خزر ر
فقط دردم اینه مثل همیشه بدون اطلاع و بی خبر رف
لا لا لا لا نخواب خواب که دوا نیس
دل دیوونه داشتن که خطا نیست
میگن دست از سرش بردار نمیشه اخه عاشق شدن که دست ما نیست
سلام عالی بود امیدوارم که سالم و سلامت باشی منم به روزم خوشحال میشم مثل همیشه
از نظرات گرمت استفاده کنم منتظرت هستم